די פייגעלע איז געוויינט צו זיין באהאנדלט אויף דעם וועג. דער אוממעכטיקער מאן האט זי פארלוירן בײ קארטן. דערפֿאַר האָבן זײ איר אַ גאַנצן טאָג געצויגן װי אַ כלבה. און די שווערער די פלעקל, די האַרדער זיי פאָרן עס ין. נאָר די לאָך איז שױן אַזױ געװױנט צו די נײַע בעלי־בתּים, צו דער שפע פֿון מילך ― אַז זי װיל נישט צוריק.
די טאָכעס פון די פייגעלע טוט אַ טוורקינג, אָבער דער זכר אָפפערס צו נעמען עס אין איר מויל. נו, די הור קען דאָס אויך טאָן. מקיים זיין פאַרלאַנג און ליקינג קום אַוועק איר ליפן אָפפערס צו נוצן איר גוף. וואָס אַ נוציק און לוסטפאַל לאָך.